Zenuwachtig

Merk dat ik weer zenuwachtig word. Mijn onderbuikgevoel laat mij niet los. Zo zat ik dinsdag de hele dag zo de persconferentie af te wachten. De één zegt dit de andere zegt dat. En ik merk dat ik me terug ga trekken dat ik me niet in die discussie meng. Ik wil geen oordeel hebben en uitspreken. Soms is het maar beter mijn mond te houden.

Maar ik wil wel één ding zeggen deze periode heeft me wel veel met me gedaan en doet nog veel met mij. Als iedereen elkaar nou in haar of zijn waarde zou laten omtrent de keuzes die mensen maken en respect voor elkaar zouden  hebben of je er nou  mee eens bent niet of niet dan komen we misschien deze hele periode wel verder dan elkaar verwijten te gaan lopen maken op sociale media of ergens anders. Je komt er toch nooit uit. Vind dit een  hele moeilijke kwestie maar het belangrijkste is dat we elkaar niet kwijt raken daardoor want dat zou jammer zijn en niet nodig.